Hoewel de plant door gemeentes in het gehele land wordt bestreden, rukt deze nog steeds op. Ook in tuinen kan de plant zich vestigen en daarna is deze erg moeilijk te bestrijden. Wat moet je weten om voorbereid te zijn?
Inhoudsopgave
Hoe ziet de Japanse duizendknoop eruit?
- Een volwassen plant kan tussen de 1 en 3 meter hoog worden.
- De stengel is hol en bruin gevlekt.
- De bladeren zijn eivormig en leerachtig met een grootte van 10 tot 15 centimeter.
- In de periode juni tot september bloeit de plant met schermen witte of wit-roze bloemetjes.
Hoe is de Japanse duizendknoop in Europa verzeild geraakt?
Helaas is de verspreiding van deze gevaarlijke exoot te wijten aan Nederland. In de 19e eeuw was een groot deel van Azië gekoloniseerd door het westen. Japan hield de grenzen echter hermetisch gesloten behalve voor een Nederlandse handelspost op Dejima, een kunstmatig eiland voor de kust van Nagasaki. Philippe Von Siebolt werd uitgezonden naar deze post. Naast zijn werk was hij ook een enthousiast botanist en hij verzamelde meer dan 700 Japanse tuinplanten. Na zijn terugkomst begon hij een botanische tuin in Leiden die hij Nippon noemde. Zaden en stekjes van de meegebrachte tuinplanten verstuurde hij over heel Europa. Hiertoe behoorde ook de Japanse Duizendknoop.
Wat is het probleem met de Japanse duizendknoop?
In Japan wordt deze plant als onkruid gezien maar vormt deze eigenlijk geen echt probleem. In Europa is dat compleet anders. De plant groeit al snel in het voorjaar waardoor het met het bladerdek voorkomt dat andere planten kunnen kiemen. In onze streken zijn er geen concurrenten die de plant in de groei kunnen beperken. Er zijn ook geen vijanden of ziektes die de Japanse duizendknoop tegen kunnen houden. Als deze plant een gebied heeft ingenomen, zal dat maar moeizaam opgelost kunnen worden. De Japanse duizendknoop verspreidt zich ook relatief gemakkelijk maar het grootste probleem is toch de verspreiding met behulp van de mens. Een centimeter van de stengel of een wortelstok is al genoeg om een compleet nieuwe plant te laten groeien. Via groenafval en het water heeft de plant zich door heel Europa kunnen verspreiden.
Meestal begint het langs de waterkanten waarna de duizendknoop verder oprukt. Natuurgebieden worden ook bedreigd. Deze plant kan weideplanten en -bloemen volledig verdrijven.
In bebouwde streken in er nog een ander probleem. De wortels van de plant kunnen doordingen in zwakke plekken van beton en stenen en zullen op dus manier bebouwing verwoesten zonder dat het direct opvalt omdat de schade ondergronds gebeurt. Kortom: het is geen plant die je in de tuin wilt zien, net als de Ricinus Communis en de Alsemambrosia.
Bestrijding van de Japanse duizendknoop
Omdat de plant zo eenvoudig kan groeien uit een klein stukje groenafval en geen natuurlijke vijanden heeft, is bestrijding een moeizame zaak. In principe zijn er momenteel drie opties.
1. Maaien en chemicaliën
Uitsluitend maaien heeft geen zin omdat de wortelstokken de populatie probleemloos weer herstellen. Met chemicaliën moeten de wortels dan aangepakt worden. Het duurt gemiddeld 3 jaar voordat de plant echt is verdwenen. Uiteraard is het ook geen prettig idee om gedurende een dergelijke periode chemicaliën in de grond te moeten gebruiken. Het maaien en de afvoer van het groenafval moet ook uiterst zorgvuldig plaatsvinden om verdere verspreiding te voorkomen.
2. Afdekken
Zelfs een sterke plant als de Japanse duizendknoop kan niet langdurig zonder licht. Het compleet afdekken van een besmet stuk grond is dus een optie. Om de plant te laten afsterven, dient dit drie jaar te gebeuren. De wortelstokken zijn sterk.
3. Afgraven en verbranden
De enige optie om het probleem direct op te lossen is momenteel om de grond af te graven en deze te verbranden. Om zeker te zijn dat alle wortels meegaan is het afgraven nodig tot een diepte van drie meter, een enorme klus als de plant zich al over een groter gebied heeft verspreid. In Engeland, waar het probleem nog groter is dan in ons land, mag dergelijke grond alleen worden vervoerd met een speciale vergunning en onder strenge voorwaarden om verdere verspreiding te voorkomen.
Varkens als alternatieve bestrijding
In ons land loopt momenteel een proef met varkens. Deze eten zowel de bladeren als de stemgels en wroeten ook naar de wortelstokken. De hoop is dat door constante begrazing de plant voldoende wordt uitgeput zodat deze verdwijnt. Wellicht geen oplossing voor uw tuin maar een hoopvol teken voor de natuur?
Dit artikel bevat affiliate links. Als je hierop klikt en een bestelling plaatst, ontvangen wij een percentage, maar jij betaalt gewoon het normale bedrag voor je product.
